ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙ «ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗΣ» ΤΩΝ ΕΞΩΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΠΑΛΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ

Α.

Σύμφωνα με τη σύγχρονη συλλογιστική ορισμένων παλιοημερολογιτών, όποιος τους αποκαλεί «παλιοημερολογίτες» τους… χλευάζει! Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι οι παλιοημερολογίτες ρασοφόροι είναι απλώς λαϊκοί με ράσα, αχειροτόνητοι ή καθηρημένοι, και οι ιεροπραξίες του άκυρες από ορθοδόξου εκκλησιαστικής σκοπιάς, ως γενόμενες από λαϊκούς.

Συχνά-πυκνά διάφοροι διαδικτυακοί παλιοημερολογίτες ζηλωτές ψέγουν τους ορθοδόξους πως δήθεν η ονομασία «παλιοημερολογίτες» είναι «χλευαστική», αποπειρώμενοι να τους αποδώσουν έμμεση μομφή και να διεκδικήσουν για τους εαυτούς τους τον βαρύγδουπο τίτλο «Γνήσιοι Ορθόδοξοι», αντί του απλού και καθιερωμένου «παλιοημερολογίτες». Παραγνωρίζουν ορισμένες βασικές πραγματικότητες:

Μα «παλιοημερολογίτες» λέγονται οι παλιοημερολογίτες από μόνοι τους! Όσοι παλιοημερολογίτες και παλιομερολογίτισσες γνωρίζουμε ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ έτσι αυτοαποκαλούνται! Μήπως «αυτοχλευάζονται»;

«Παλαιοημερολογίτες» τους αποκαλούσε και ο ένας από τους δύο αρχικούς ηγέτες τους, ο καθηρημένος πρώην επίσκοπος Χρ. Καβουρίδης.

Αγαπητοί διαδικτυακοί γνώριμοι, ευτυχώς που στους παλιοημερολογίτες απαντούν τα δέοντα άλλοι… παλιοημερολογίτες!

Σας προτείνουμε έρευνα στις πηγές, συγκεκριμένα στα γραπτά των πρωτεργατών του σχίσματος και στις εφημερίδες της εποχής τους. Εάν δυσκολεύεστε, ας δούμε μαζί ένα τεκμηριωμένο ΠΑΛΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟ δημοσίευμα με εμπεριστατωμένη συλλογή στοιχείων. Προέρχεται από παλιοημερολογίτικο περιοδικό, ονόματι «Κήρυξ Ε.Ο.», τεύχος 35, έτος 2008:

http://www.egoch.org/files/37194458.pdf

σελ. 176, εφημερίδα «Βραδυνή», 11/12/1950

σελ. 179, εφημερίδα «Ελληνική Ημέρα», 12/8/1952

σελ. 180, πρακτικό παραιτήσεως προς Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, 3/11/1952

σελ. 180, εφημερίδα «Ελεύθερος Λόγος», 9/12/1952

σελ. 181, εφημερίδα «Ακρόπολις», 25/2/1953

σελ. 181, εφημερίδα «Ημέρα Πατρών», 13/3/1953

σελ. 182, εγκύκλιος Καβουρίδη, 15/7/1954

Σε όλα τα ανωτέρω οι σχισματικοί αναφέρονται ως «παλαιοημερολογίτες». Ειδικά στην εγκύκλιο του Καβουρίδη (σελ. 182, 15/7/1954) ο ίδιος ο Καβουρίδης γράφει ήδη από το εξώφυλλο: «του Προέδρου Εκκλησίας Παλαιοημερολογιτών». Μήπως ο αρχηγός των παλιοημερολογιτών (ο ένας από τους δύο, για την ακρίβεια) «χλευάζει» το σινάφι του, δηλαδή τους παλιοημερολογίτες;!

Β.

Συμπληρωματικά των ανωτέρω, επισημαίνουμε και τη γενικότερη στάση του αρχιπαλιοημερολογίτη Καβουρίδη για τους… παλιοημερολογίτες:

1) ο ίδιος δεν ήθελε τη συνέχεια των παλιοημερολογιτών, ο ίδιος παρεμπόδισε τη συνέχειά τους με το να μην χειροτονήσει διαδόχους του

2) ο ίδιος ανέφερε τους παλιοημερολογίτες γραπτώς (και ορθώς) ως σχισματικούς

3) ο ίδιος γραπτώς αναγνώριζε την Εκκλησία της Ελλάδος ως μητρική των παλιοημερολογιτών

4) ο ίδιος θεωρούσε πως το σχισματικό κίνημα των παλιοημερολογιτών είναι μόνο μία «φρουρά διατήρησης ενός θεσμού, του ιουλιανού ημερολογίου».

Στη σελ. 183 του ανωτέρω συνδέσμου παρατίθεται δήλωση του Καβουρίδη στην εφημερίδα «Ελευθερία» με ημερομηνία 14/11/1945, το εξής: «Διαβεβαιούμεν τας Εκκλησιαστικάς και Κυβερνητικάς Αρχάς ότι ημείς έχοντες πλήρην την συναίσθησιν ότι είμεθα απλοί θεματοφύλακες ενός θεσμού Πανορθοδόξου σημασίας οίος τυγχάνει το Πάτριον Εκκλησιαστικόν Ημερολόγιον και όχι προεστώτες Επαναστατικής Εκκλησίας, ουδέποτε και εν ουδεμιά περιπτώσει θα προβώμεν εις Εκκλησιαστικάς πράξεις ως είναι αι χειροτονίαι Επισκόπων». Τι πιο ξεκάθαρο, αγαπητοί; Ο ίδιος δεν πίστευε σε «ιδιαιτέρα εκκλησία», ούτε ήθελε την συνέχειά της, η οποία οπωσδήποτε προϋποθέτει χειροτονίες «συνόδου επισκόπων»! Τι έκαναν όμως οι διάδοχοί του; Αθέτησαν τον ίδιο τον «πατέρα» τους, αποδείχθηκαν «παλιοημερολογιτικότεροι» του πρώτου παλιοημερολογίτη, «βασιλικότεροι του βασιλέως», και επιχείρησαν όχι μόνο να συνεχίσουν σαν «ιδιαίτερη εκκλησία», αλλά καταδέχθηκαν και άθεσμες «χειροτονίες» από κοινωνούντες (καλώς) με τον ίδιο τον Πατριάρχη Αθηναγόρα, το πατριαρχείο Σερβίας και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ακόμη και από επίσκοπο του… νέου ημερολογίου! Οποία αυτοαναίρεση των παλιοημερολογιτών, συνοδευόμενη από δεινή καταπάτηση ιερών κανόνων, βάσει των υπερόριων, σιμωνιακών και υπό δύο (ή ενός) επισκόπων ακύρων «χειροτονιών»…

Γ.

Σχετικά με τις άθεσμες, αντικανονικές και άκυρες «χειροτονίες» των Ελλήνων παλιοημερολογιτών εν έτει 1960 κι 1962 παραθέτουμε από τον ανωτέρω παλιοημερολογίτικο σύνδεσμο και τα εξής:

Οι παλιοημερολογίτικες παρατάξεις που προέρχονται από τις σιμωνιακές, υπερόριες (άκυρες σε κάθε περίπτωση) αυτές «χειροτονίες» ΔΕΝ παραθέτουν στοιχεία! Προτιμούν τη σιωπή!

Στο ίδιο παλιοημερολογίτικο δημοσίευμα, συγκεκριμένα στις σελίδες 194, 195, 197, 198, 200, 203, 204, 205, 220 παρατίθεται πλήθος από παλιοημερολογίτικα κλπ έντυπα που είτε η Σύνοδος των Ρώσων αρνείται τις χειροτονίες είτε οι ίδιοι οι παλιοημερολογίτες αποκαλούν ΨΕΥΤΗ, ΑΠΑΤΕΩΝΑ κλπ τον πρώτο παλιοημερολογίτη ψευδεπίσκοπο του 1960 ή εκφράζουν εύλογη αμφισβήτηση για τα τελεσθέντα στην «χειροτονία».

Κύριοι παλιοημερολογίτες, αναζητήστε στοιχεία από τις ίδιες τις εφημερίδες, τα περιοδικά ή τη ρωσική σύνοδο που αναφέρονται ανωτέρω. Αναζητήστε τα πρωτότυπα «χειροτονικά» των «φλωρινικών/αυξεντιακών» παλιοημερολογιτών. Εσείς οι «ακριβολόγοι και σχολαστικοί» παλιοημερολογίτες εφαρμόστε για μία φορά «ακριβολογία» στον εαυτό σας και κατόπιν… απορήστε με τα ευρήματα! 

Δ.

Υπενθυμίζουμε τη σταθερή θέση της Εκκλησίας πως τα εκτός Εκκλησίας τελούμενα είναι άκυρα, αντορθόδοξα και δεν έχουν αγιαστική χάρη. Οι δε περιπεσόντες σε χέρια παλιοημερολογιτών (Χρυσοβαλάντου Λυκόβρυσης, καταληψίες μονής Εσφιγμένου, Παναγουλάκης, «Πευκοβουνογιάτρισσα» Κερατέας κλπ) οφείλουν, εάν ενδιαφέρονται για την Εκκλλησία, να προστρέξουν σε ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ και σε ΚΑΝΟΝΙΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ.

http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/dogma/aftoxeires.htm

Υπάρχει για όλους μας η δυνατότητα της μετάνοιας και εξομολογήσεως με το αντίστοιχο θεοϊδρυτο μυστήριο.

http://www.oodegr.com/oode/orthod/mystiria/eksomologisi_eksomologos1.htm

Οι διάφοροι παλιοημερολογίτες είναι κατακερματισμένοι, πολυδιασπασμένοι σε ένα κυκεώνα αλληλοαντιμαχόμενων ανεξάρτητων παρατάξεων «παλιού ημερολογίου», τις οποίες διαφεντεύει ένα πάνθεον παλιοημερολογιτών ρασοφόρων αρχηγίσκων, που είτε είναι καθηρημένοι (για κανονικά, ηθικά κλπ παραπτώματα), πρώην μέλη της Εκκλησίας της Ελλάδος, είτε παντελώς αχειροτόνητοι ρασοφόροι λαϊκοί, που καλλιεργούν τεχνηέντως την ομοιότητα με την όντως Εκκλησία και παραπλανούν αθώο κόσμο σε παρασυναγωγές και φατρίες.

Προτείνουμε προς μελέτη το εύχρηστο βιβλίο/τευχίδιο:

«H επάνοδος εις την εκκλησιαστικήν κοινωνίαν μερίδος των ακολουθούντων το παλαιόν (ιουλιανόν) ημερολόγιον», από τις εκδόσεις «Φανάριον».

Ο ίδιος ο Κύριος ζήτησε «ίνα πάντες εν ώσι». Δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να μας διαφεύγει η ρήση του Αγίου Ιγνατίου Αντιοχείας: «όπου μερισμός εστί, Θεός ου κατοικεί». Η χαώδης πολυδιάσπαση και ακαταστασία των παλιοημερολογιτών είναι απόδειξη της απουσίας του αγίου Πνεύματος, απόδειξη θεοεγκατάλειψης. Η Εκκλησία διαθέτει ενότητα, ομόνοια και σύγκλιση, αυτό άλλωστε επιδιώκει το συνοδικό σύστημα της Εκκλησίας μας: έναν ανοικτό και ειλικρινή διάλογο με λαχτάρα να βρούμε την αλήθεια και στη συνέχεια να την βιώσουμε. Όπως μας τονίζει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, «το της Εκκλησίας όνομα ου χωρισμού, αλλ’ ενώσεως και συμφωνίας όνομα». Αμήν!